Και ξαφνικά η πύλη της αναζήτησης διακρίνεται απο τον μέσο ανυποψίαστο άνθρωπο της πόλης!

Τόσο ξαφνικό που ταράζει την καθημερινή ροή της ρουτίνας του. Πολλά ερωτήματα που ψάχνουν εκφραστή για να απαντηθούν.

Ο ανυποψίαστος παρατηρεί τη πύλη που δείχνει φιλόξενο περιεχόμενο, πολλά υποσχόμενο, αλλά δεν ξερει αν υπάρχουν κανόνες ή προδιαγραφές.

Έτσι αποφασίζει να παρακολουθήσει για λίγο την κίνηση, τους διερχόμενους και τους εξερχόμενους.

Εκεί προς έκπληξη του βλέπει όλων των ειδών τις ηλικίες και τάξεις να περνούν τη πύλη μπερδέυοντάς τον ακόμα περισσότερο. Παράλληλα η σκέψη ότι »και εγώ μπορώ» βουήζει σαν αντίλαλος μέσα του.

Συνεχίζοντας την παρατήρηση έξω από την Πνευματική πύλη βλέπει ανθρώπους να βγαίνουν τρομαγμένοι, άλλοι θυμωμένοι, κάποιοι θλιμμένοι, αδιάφοροι και κάποιοι που δεν βγαίνουν ποτέ μένουν εκεί!

Ρωτά λοιπόν τον τρομαγμένο:

-Τι συμβαίνει, τι σε τρόμαξε εκεί μέσα;

-Δεν άντεξα με κοίταξε στα μάτια βαθιά και με ξεγύμνωσε, έβγαλε όλες τις ασχήμιες μου στην επιφάνεια, απάντησε!

-Εσύ; ρωτά τον θυμωμένο…

-Καλά ποιός νομίζει ότι είναι; Να αλλάξω εγώ επειδή μου το λέει αυτός;

Ο θλιμμένος μπαίνοντας στη συζήτηση πρόσθεσε:

-Δεν μπορώ να αφεθώ, να εμπιστευτώ…

και ο αδιάφορος φώναξε:

-Εγω δεν έχω χρόνο για χάσιμο, ήθελα κάτι γρήγορο μια τεχνική που να μην σπαταλώ πολύ χρόνο κάθε μέρα!

Σαστισμένος ο υποψήφιος αναζητητής ήταν έτοιμος να παρατήσει κάθε σκέψη εισόδου στο μονοπάτι.

Μα ήρθε πάλι στο μυαλό του ο κόσμος που μένει…τι να κάνουν άραγε αυτοί;

Απομακρυσμένος από τις επιρροές των «δόκιμων» σκέφτηκε οτι πρέπει να αποφασίσει χωρίς περισπασμούς, όπως όλοι είχαν διαφορετική εμπειρία έτσι θα γίνει και σε εκείνον. Χτύπησε την πύλη αρχικά για να θέσει το ερώτημα αν υπάρχουν κάποιοι κανόνες ή διευκρινήσεις που πρέπει να ειπωθούν πριν περάσει το μονοπάτι.

Ο υπεύθυνος του είπε:

-Αγαπητέ υπάρχουν πολλές Πνευματικές πύλες, κάποιες λαμπερές με όμορφο περιτύλιγμα χωρίς περιεχόμενο, άλλες ξακουστές με λαοθάλασσα και αέρα επιφανειακής επιτυχίας, άλλες παράνομες και μπερδεμένες άλλες που αθόρυβα χτιζουν αφυπνισμένη κοινωνία..

….το ερώτημα είναι εσύ τι ψάχνεις να σου δώσει η πύλη αναζήτησης; τι θες να αποκτήσεις, τι εξέλιξη αναζητάς; Ποιά η πρόθεση σου;

Οι Υπεύθυνοι των πυλών λίγη ευθύνη έχουν για την άφιξη σου, για την επιμόρφωση σου. Βλέπεις εκείνους που έφυγαν; Δεν άντεξαν, όχι εμάς αλλά τον εαυτό τους και την ανετοιμότητα και απροθυμία να αλλάξουν. Την αποτυχία στον εαυτό τους είδαν και έτρεξαν. Αυτοί χρειάζονται μια πύλη πιο αργή, λιγότερο απαιτητική και πιο επιφανειακή όχι όμως βαθιά Πνευματική-Μεταφυσική.

Τοποθετώ και τη λέξη μεταφυσική για να δώσω τη διάσταση του άυλου που εκεί στηρίζεται ούτως ή άλλως η Πνευματικότητα.

Οι Πύλες είναι όλες ξεκάθαρες. Μπορεί όχι όλες καθαρές αλλά απόλυτα ξεκάθαρες. Δείχνουν τους κανόνες τους εξαρχής. Αν δεν έτυχε να τους εντοπίσεις κάπου ρώτα, μην πάς στον πρώτο τυχόντα, ενημερώσου, νοιώσε, δες αν υπάρχει συμβατότητα και αποφάσισε εσύ μόνο!

Δεν υπάρχει κακός Δασκάλος- εκπαιδευτής. Όχι, υπάρχει μόνο η κακιά στιγμή της δικής σου λανθασμένης κρίσης σχετικά με τις ανάγκες του εαυτού σου.

Όλοι αυτοί που έφυγαν ενεργοποίησαν το Δάσκαλο μέσα τους και τον περιφρόνησαν.

Τα κίνητρα σου θα σε οδηγήσουν στο μονοπάτι που λαχταράς.

Μην ξεχνάς όμως οτι οι Πνευματικές πύλες μεταμορφώνουν και μορφώνουν, δεν μπορούν να σε κρατήσουν ίδιο, είναι αποτυχία. Ούτε να γίνεις χειρότερα και αυτό αποτυχία είναι , φρόντισε λοιπόν να είσαι έτοιμος για την αλλαγή σου και κράτα μόνο τα εφόδια που θα σου δωθούν για να συντηρήσεις αυτη σου την αλλαγή, διαφορετικά θα γίνεις σαν το κουνούπι που είδε το φως αλλά δεν κατάλαβε πως ήταν φωτιά και το κερί το έκαψε!

Το φως σταδιακά μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι! Έτσι απάντησε ο Υπεύθυνος της πύλης και ο αναζητητής έθεσε άλλο ένα ερώτημα:

-Μήπως έχετε ένα μαντήλι;

-Τι το χρειάζεστε; τον ρωτά ο υπεύθυνος.

-Το χρειάζομαι για να δέσω τα μάτια μου, θέλω να περάσω την Πνευματική πύλη τυφλός και όταν θα έχω εξαγνιστεί και θα είμαι άξιος, τότε θα αντικρύσω το Φως!

Η επίγνωση της ταπεινής πρόθεσης και διάθεσης του εαυτού να αρχίσει με εξαγνισμό είναι η μεγαλύτερη ευλογημένη στιγμή και επιλογή.Αυτό μας δίδαξαν όλοι οι Σοφοί σε όλα τα μεγάλα μυστήρια του κόσμου και μέσα απο τις θρησκείες και τις μεταφυσικές σχολές. Η ταπεινή πρόθεση για τη πειθαρχία του σώματος, του νού ,των αισθήσεων είναι η αρχή χωρίς τέλος. Το μόνο τέλος είναι αυτό της άγνοιας!

Μαλαματένια Καϊντατζή